قایق عاشق
من یه قایقم تو دریای بزرگ
همدم تنهایی یه ماهی گیر
چندروزی میشه که تورش خالیه
حتی نیست تو اون یه ماهی اسیر
ماهیگیر این درواون درمیزنه
چشماشومیدوزه سمت آسمون
ازخدامیخوادکه اون کاری کنه
بچه هاش منتظرن بی آب ونون
شرک درددلاش فقط منم
خیلی تنهاس خودشم خوب میدونه
بی آب نشسته شاید بتونه
تایه ماهی بگیره بره خونه
غروبایادجوونیش میکنه
قطره های خون میشینه توی چشاش
یه جوری نگاه به خورشید میکنه
قسمش میده بمونه سرجاش
ولی داره شب میادبازدوباره
دست خالی نمیخوادبره خونه
نمیگه اماچشاش دادمیزنن
اون میخوادتاصبح تودریابمونه
دل ابرادیگه طاقت نداره
وقت هق هق شبونشون شده
ابرودریا شبا درددل دارن
این دیگه رسم زمونشون شده
یواشی یه موج زشت قدبلند
مثله نامرداکه ازپشت میزنن
ماهیگیر خستمو دزدیدوبرد
ببین عاشقاچه جوردل میکنن
حالامن چیکارکنم بدون اون
لحظه ی وداعو رفتن رسیده
ماهیای مهربون جواب بدین
هیشکی اون پایین یه عاشق ندیده؟
